පුතාගේ බිරිඳ දෙවන කොටස
පුතාගේ බිරිඳ දෙවන කොටස
පුටුවට වි හති අරමින් සිටි ධර්මදාසගේ සිත තුල වරදකාරී හැගිමක් පහළවන්නට විය. තම පුතාගේ බිරිඳ , තම ලේලිට මෙලෙස සිදුකිරීම ගැන තම සිත තමන්ටම දොස් නගන්නට විය. පුටුවෙන් නැගි සිට ඔහු අමාලිගේ කාමරය දෙසට පියමැන්නෙ ඇයව සනසාලන අටියෙනි.
ඇද මත මුනින් අතට වැතිරී කොට්ටය මත මුහුණ හොවාගෙනසෙමින් සෙමින් හඩමින් සිටි ඇය වෙතට පැමිණි ධර්මදාස ඇයගේ හිස පිරිමදින්නට විය.
" හරි කෙල්ලෙ මගේ අතින් වැරැද්දක් වුනේ,දැන් ඉතින් වැලපෙන්නෙ නැතුව හිටපංකෝ " ධර්මදාස ඇයව සැනසිමට උත්සහා දැරිය, ඔහුගේ අත එක වර ගසා දැමු ඇය
bejeweled
" මට පාඩුවේ ඉන්න දිලා යන්න මෙතනින්, මම ඔයාව මගේ තාත්තා කියලා හිතුවේ, එත් ඔයා මට මේ වගේ කැත වැඩක් කළේ ඇයි? " ඇගේ හැඩිම තව තවත් දරුණු වන්නට විය.
" හරි හරි කෙල්ලෙ මට මාව පාලනය කරගන්න බැරුව ගියා, පොඩ්ඩක් තෙරුම් ගනින්කෝ. හරි හරි දැන් නවත්තපන්කො ඔය ඇඩිල්ල " ධර්මදාස තරමක් තරවටු ස්ස්වරූපයකින් පැවසිය.
" යන්න යන්න..... යන්න මෙතනින් " ඇය උස් හඩින් මොර දෙන්නට විය. එම වදනින් ධර්මදාස තරමක් කෙන්තියට පත්විය.
" මම දැන් තොගෙන් සමාව ඉල්ලුවා නේද යකෝ, මමත් මිනිහෙක්, මටත් හැගිම් ඇතිවෙනවා, තොට කිවුවට තෙරෙන්නෙ නෑ නේද? " යැයි පැවසු ඔහු ඇගේ කොණ්ඩයෙන් තදින් අල්ලා ඇද ඇයව නැවතත් ඇද මතට විසිකර දැම්මේය. එයින් ඇගේ හැඩුම තව තවත් දැඩි වන්නට විය.
" හරි උඹට අඩන්නනේ ඔනේ, වරෙන් මම උඹව හොදට අඩවන්නම් " යැයි පැවසු ඔහු කලිසම ගලවා දමා ඇදට නැග ඇය වෙතට ලංවිය. කිසිත් නොකියා ඇය අත් දෙකෙන්ම ලැම වසාගත් ඇය හැඩු කදුලින් ඔහු දෙස බලා සිටින්නට විය. ඇය වෙතට තව තවත් ලංවු ඔහු ඇගේ අත් දෙක දෙපසට ඇද දමා ඇයව ස්පර්ශ කරමින් ඇගේ ගෙල පෙදෙසත් ඉතා තදින් සිප ගන්නට විය.
" අනේ තාත්තා ඔක නවත්තන්න.... අනේ.. නවත්තනකො " ඇය බැගෑපත්වන්නට විය. ඒ කිසිවකට ඇහුම්කන් නොදුන් ඔහු තව තවත් ඇයව ස්පර්ශ කරමින් සිපගන්නට විය. එයින් යම් පහසක් ලැබු අමාලි ඇයට නොදැනිම සිහින් කෙදිරියක් නගන්නට විය. එයින් තව තවත් දිරිමත් වු ධර්මදාස ඇගේ ගවුම උරහිසෙන් පන්නා දමා ඇගේ අඩ නිර්වත් තං බෝල දෙක සිපගනිමින් මිරිකා දැමිය. මද වේලාවකින් ඇය හැද සිටි සුදු පාට තනපටයද ගලවා දැමු ඔහු ඇගේ තං බෝල මාරුවෙන් මරුවට කටේ දමමින් සුප්පමින් මිරිකා දැමිය.
අමාලි මුලින් අකමැත්තක් දැක්වුවද පසුව ඇය කෙමෙන් කෙමෙන් ධර්මදාසට අවනත වන්නට විය. ඇගේ ඉන දක්වාම ගවුම ගලවා දැමු ඔහු බුරියට දිව දමමින් ඇගේ බඩ මිරිකමින් සිප ගත්තේ දැඩි රාගාශාවෙන් මත්වයි. ඇගේ කලවා දක්වා සිපගත් ඔහු ඇගේ පැන්ටිය තිබියදීම බියදීම හුතු තොල පොඩි කරමින් සිපගත්තේය, එක් වරම ඇගේ පැන්ටිය කලවා දක්වා ඇද දැමූ ඔහු ඇගේ සිසිනිඳු කිම්බට දිව දමමින් සූප්පු කලේ ඇයට අනන්ත ආශ්වාදයක් ලබා දෙමිනි. අමාලිට නොදැනීම ආශ්වාදය ඇගේ සිරුර පුරා ගලායන්නට විය, සෙමින් සෙමින් සිහින් කෙඳිරියක් නැගු ඇය කෙමින් කෙමින් ඇගේ තන් පොඩිකරගනිමින් ඇඹරෙන්නට වූයේ විදුලියක් මෙන් සිරුර පුරා ගමන් කරන ඒ සතුට ඇයව උමතු කරවූ නිසයි, " ම්හ් හ්* ඇගෙන් මුවින් ආනන්දය දෝරෙ ගලායන්නට විය, හුත්ත ලෙව කමින් එයට ඇඟිල්ලක් බැස්ස වූ ධර්මදාස ඇයව තවත් පිස්සු වටිට්ටවන්නට විය, නැවත නැගී සිටි සිටි ඔහු ඔහු ඇයව ඇයව බදාගෙන ඇගේ තොල් සිපගත්තෙ උම්මන්තකයෙකු මෙනි,
" කෙල්ලෙ උඹ නම් මාර ලස්සනයි, හරියට සුරංගනාවියක් වගෙයි මගෙ කෙල්ලෙ යැයි පැවසූ ඔහු නැවතත් ඇගේ තොල් සිපගන්නට විය, ඇයව ඇඳ මත උඩුබැලි අතට වැතිර වූ ඔහු ඇගේ ඇඟ මත වැතිර සිටියදීම ඔහුගේ ඔහුගේ පොල්ල ඇගේ හුතු තොල් පලාගෙන ඇතුල් කලේය, වේදනාවත් ආශ්වාදයත් මුසු කෙඳිරියක් නැගු අමාලි ධර්මදාසගේ පිට මතින් අත්දෙක දමා ඔහුව තවත් තමන්ගේ සිරුරට ලංකර ගත්තේය, අමාලිගේ හුත්ත ඇතුලේ තමන්ගේ පොල්ල නොපෙනී යන තුරු ඔබාගත් ධර්මදාස ඇගේ සිරුර තවත් තදින් වෙලාගෙන ඇගේ තොල් සිපගනිමින් සෙමින් සෙමින් අමාලිගේ හුත්ත පලන්නට ට විය,
කෙමින් කෙමින් වේගය වැඩි කල ඔහු අමාලිව තලමින් ඇගේ හුත්තට වේගයෙන් පහරදුන්නේය. අමාලිගේ කෙඳිරිය එක්වරම දැඩි වේදනාත්මක කෙඳිරියක් බවට පත්විය. ආහ් ආහ් ආහ් ආහ් ඇගේ මුවින් පිටවිය. ම් හාහ් හාහ් යන හඬක් නැංවු ධර්මදාස නොනවත්වාම තම ලේලියගෙ හුත්තට වේගවත් පහර එල්ල කලේය,
"වරෙන් කෙල්ලෙ දැන් මගෙ ඇඟ උඩට, උඹ අස්සයා පැදපන් දැන් යැයි පැවසූ ඔහු ඇයව තමන්ගෙ ඇඟ මතට ගෙන කොන්දෙන් අල්ලා ඇයව තම සිරුරට තදින් සිරකර ගත්තේය, එක් අතකින් ඇයව සිරකර ගත් ඔහු අනිත් අතින් ඇගේ තට්ටම් අතගාමින් ඒවා මිරිකන්නට විය, අමාලිව උඩ දමමින් ඇයගේ හුත්තට නැවතත් දැඩි පහරවල් එල්ල කරද්දි ආශ්වාදය දරා ගත නොහැකි වූ ඇය, වේගයෙන් කෙඳිරි ගාමින් ඇයට බඩු පිටකර විය *
කෙල්ලෙ උඹට ගියා නේද, ඒකනෙ මම කීවේ උඹ මේකට ගොඩක් කැමති වෙයි කියලා" යැයි පැවසූ ඔහු ඇගේ තට්ටමට වේගවත් අතුල් පහරක් ගැසීය, නැවතත් ඇයව ඇඳ මත හාන්සි කරවූ ඔහු ඇගේ ඇඟ මත නැගී වේගවත් පහර කිහිපයක් හුත්තට එල්ල කලේය,වේගවත් කෙඳිරියක් නැගූ ධර්මදාස අමාලිගේ බඩ මත බඩු සියල්ල පිට කර දැමීය, තවමත් එකදු වචනයක්වත් නොකී අමාලි ධර්මදාස දෙස නොබලා ලැජ්ජාවෙන් ඉවත බලා ගත්තේය. ලැජ්ජා වෙන්න එපා මගෙ කෙල්ලෙ මේවා හරි සාමාන්ය දේවල් ඇගේ හිස හිස අතගාමින් පැවසීය,
දනහිසෙහි තිබු ඇගේ පැන්ටිය නැවත ඔසවා ඇඳ ගත් ඇය බාගෙට ගලවා තිබූ ගවුමත් ඇඟලාගෙන බාත්‍ රූම් එක වෙත දිව ගියාය,
තමන්ගෙ කාමරය වෙත වැදුනු ධර්මදාස තමන් ලැබු සුර සැප සිහි කරමින් නොදැනීම නින්දට වැටුනේය, පසු යු දින උදෑසන ධර්මදාස අවදි වන විට අමාලි බාත්රුම් එකට වී ස්නානය කරමින් සිටියාය, අමාලි එලියට පැමිනෙන තුරු දොර අසලට වී බලා වී බලා සිටි ධර්මදාස තුවාය පිටින් එලියට එලියට පැමිණි අමාලිව අසල බිත්තියට තබා තද කරගත්තේය, දිය නා වරලසින් වතුර බේරෙමින් සිටි අමාලිගේ සරාගී රුව දුටු ධර්මදාසගෙ කාමුක සිතුවිලි නැවතත් අවදිවන්නට විය.
එක්වරම ඇය හැඳ සිටි තුවාය ගලවා විසි කර දැමූ ඔහු ඇයව පසුපසට හරවා බිත්තියට තද කර ගත්තේය, ධර්මදාස ඉදිරියෙ අමු හෙලුවෙන් සිටි අමාලිගේ රුව දුටු ධර්මදාසගේ පොල් ක්ෂණිකව විශාල වීය.
ඇගේ බෙල්ලෙ සිට පිට හරහා සෙමින් ස්පර්ශ කල ඔහු ගේ හැඩැති රවුම් තට්ටම් දෙකට අතුල් පහර කිහිපයක් ගැසීය. පුකට වැදුනු පහර වලින් මදක් ලැජ්ජාවට පත් ඇය තමන්ගේ දැත් අතරෙ මුහුණ සඟවා ගැනීමට උත්සහ දැරීය, ඇගේ දියබරිතව තිබූ කොන්ඩයෙන් ඇද ඇයව තමා දෙසට නැඹුරු කරගත් ඔහු ඇගේ බෙල්ල තමන් දෙසට හරවාගෙන ඇගේ තොල් සිපගන්නට විය.
තමන්ගේ අතට කෙල පිඩක් ගැසූ ධර්මදාස ඒ බේරෙන කෙල සියල්ල අමාලිගේ හුත්තට මැදට තබා ඒවා සියල්ල ඇගේ හුත්ත මත ගැල්වීය. නැවතත් කෙල පිඩක් ගත් ඔහු එය ඔහුගේ පොල්ල මත දමා ඇතිල්ලවීය.
එක් අතකින් අමාලිගේ කරෙන් අල්ලා ගත් ඔහු අනෙක් අතින් තරුෂිගෙ හුත්තට පොල්ල ඇතුල් කලේය, සෙමින් සෙමින් කාර්යය ආරම්භ ඔහු ටික වේලාවකින් වේගයෙන් තම ලේලිගෙ හුත්ත ඉරන්නට විය, දැඩි ආශ්වාදයකිනුත් වේදනාවකිනුත් මිරිකී ගිය අමාලි උස් හඬින් කෙඳිරි ගාන්නට විය.
ඇගේ කොන්ඩෙන් ඇද මිරිකා ගත් ධර්මදාස තවත් වේගය වැඩි කලේ අමාලිගේ කෙඳිරිය හැඬීමකට හරවමිනි. අනේහ් අහ් අහ් ඉහ් ඉහ් ඉහ් ඉහ්..." අමාලි හඬන්නට විය, ඒ කිසිවකට අමාලි අත් නොහල ඔහු ඇගේ තට්ටම් දෙක මත ඔහුගේ බඩු පිට කර දැමීය,
නැවතත් ඇගේ පුකට අතුල් පහරක් ගැසූ ධර්මදාස පලයන් කෙල්ලෙ ගිහින් පුක හෝදන් වරෙන්" යැයි පවසා මුලුතැන්ගෙය දෙසට පිය මැන්නේය.
අමාලි සදා දුන් උදෑසන ආහාරයත් රස විඳි ධර්මදාස අමාලි සමග කථා කිරීමට කොතරම් උත්සහ දැරුවද ඇය ඔහු සමඟ එක් වචනයකුදු කථා කලේ නැත, යම් කිසි රාජකාරියක් සඳහා යාමට ධර්මදාසට සිදු වී තිබුනත් ඒ කිසිවක් සඳහා ධර්මදාසගෙ සිත යොමු වූයේ නැත.
ධර්මදාසගෙ සිත තුල නැගුනු එකම සිතුවිල්ල ල්ල නම් තමන්ගෙ හුරු බුහුටි නාඹර සුන්දර සුන්දර ලේලියයි, සිතුවිලි සයුරේ ගිලී සිටි ධර්මදාස එක් වරම ගැස්සී අවදි වුයේ ගුණපාලගේ කෑ ගැසීමටයි,
"ධර්මෙ ධර්මෙ කෝ ඉන්නවද උඹ" ගුණපාල මිදුලට වී මොරදුන්නේය,
"වරෙන් වරෙන් බන් කෑ නොගහා, මම ඉන්නවා "ධර්මදාස පිලිතුරු දුන්නේය,
"මොකද ද බන් උඹ කරන්නෙ, අන්න අහරෙ මිනිහෙක් උඹ එනකන් බලන් ඉන්නවා" ගුණපාල කීය.
"කවුද බන් එතරම් ගනන කට නොගත් ධර්මදාස ඇසීය,
"ඈ යකෝ ක්කා උඹට මතක නැද්ද අද අර වාහනේ වැඩේට එකෙක් එනවා කීවේ. අන්න ඌ ඇවිත් බලන් ඉන්නවා " ගුණපාල තරමක් ආවේගශීලීව පැවසීය.
"ඔව් ඔව් බන් මට මතකයි ඒත් අද ඕකට යන්න බෑ වගේ බන්, මට අද ඒ තරම් හරි නෑ" ධර්මදාස තරමක් උදාසීන ලෙස පැවසීය,
"ඈයි යකො හුත්.............. කොච්චර සල්ලියක හම්බවෙන වැඩක්ද බන් ඕවා හරි යයි සල්ලි දැක්කම වරෙන් වරෙන් ටගාලා යන්න " ගුණපාල නැවතත් පෙරැත්ත කලේය,
ධර්මදාසට ඒ කිසිත් නෑසුනේ ධර්මදාසගෙ හිතේ පිරී තිබූ රාගය නැවතත් මෝදු වෙමින් තිබූ නිසයි, තමන්ගෙ හොඳම මිතුරාට මේ සියල්ල පැවසීමට එක්වරම ඔහුට සිත් පහල විය, තමන් කෙතරම් දක්ෂයෙක්ද යන්න තම මිතුරා සමඟ පැවසීමට ධර්මදාසගේ සිත ඉපිලෙන්නට විය.
"මේ මට උඹට කියන්න දෙයක් තියෙනවා, වරෙන්කො පොඩ්ඩක් එහාට යන්න" ධර්මදාස ගුණපාලවද කැටුව මිදුලේ මදක් ඈතට පියමැනීය,
"ඔන්න මචං එහෙනම් මම කීවා වගේම අර වැඩේ කලා හරිද ධර්මදාස තරමක් ගාම්භීරව පැවසීය.
"මොනවා.....මොන වැඩේද බන්, තේරෙන්න කියපන්කො යකෝ" ගුණපාල ඇසීය,
" අනේ උඹත් නම්......ම අරිකිට වැඩේ දුන්නා බොල ධර්මදාස නැවතත් උඬඟු ලෙස කීය. .............
"මොකක් උඹ කියන්නෙ මේ උඹේ ලේලිට, පලයන් ......ඇත්තටමද බන්" ගුණපාල තරමක් විමතියට පත්ව ඇසීය.
" මම මොකටද බොරු කියන්නෙ, ඊයේ රෑ ඉඳන් තුන් පාරක් ගැහුවා මම ඒකීට " ධර්මපාල නැවතත් උදම් ඇනීය,
" ඒක තමයි මේ ඕකී අද එලියට වත් ආවේ නැත්තෙ, කොහොමද සුපිරිද බන් මේකී ආසාවේ බෑ බන් අහන්නත්" ගුණපාල ඉතා ආශාවෙන් යුතුව ඇසීය,
උඹට ඕනේ නම් ඔන්න උඹේ චාන්ස් එක, ඒකී ඉන්නවා අන්න කුස්සියේ, උඹ දන්නවනෙ මම කිසි දෙයක් තනියෙන් කන්නෙ නෑ" ධර්මදාස තරමක් උස් හඬින් ගුණපාල හා පැවසීය,
" උඹ ඉතින් බොක්කනෙ බන්, මම දන්නවා උඹ මාව අමතක කරන්නෙ නෑ කියලා, හිටපන් හිටපන් මම ඒකීට ටෝක දීලා එන්නම්" යැයි පැවසූ ගුණපාල මුලුතැන්ගෙය දෙසට පිය මැනීය,
ගුණපාල යන විටත් අමාලි මුලුතැන්ගෙට වී යමක් පිසිමින් සිටියාය. නිල් පැහැති ෆිට් ක්වාටර් එකකින්ද රතු පැහැති ටී ෂර්ටයකින්ද සැරසී සිටි ඇයව දුටු ගුණපාලට උන් හිටි තැන් අමතක විය.
ගොත ගසමින් ඔහු, මේ මේ දුව............මට........ වතුර එකක් දෙන්නකො" ගුණපාල පැවසීය,
ගුණපාල දෙස බලා මද සිනාවක් පෑ ඇය "අන්කල් දැන්ද ආවේ. මට ඇහුනෙත් නෑ රූ අංකල් එනවා" වතුර වීදුරුව පිලිගන්වමින් අමාලි ඇසීය, ගුණපාලගේ සිතුවිලි එක්වරම වෙනස් වීමට උත්සහ දැරුවද තමා ඉදිරියේ සිටින මේ සුන්දර හුරුබුහුටි පැටික්කිය දුටු විට ඔහුගේ සිතුවිලි නැවතත් ඔහුට අවනත නොවීය.
"මේ ජංගි දාලාද ඉන්නෙ" ගුණපාල එක්වරම ඉතා අශිෂ්ට ලෙස අමාලිගේන් ඇසීය,
ගුණපාල එක්වරම ඇසූ දෙයින් අමාලි විමතියටත් ලැජ්ජාවටත් පත්විය,
එක්වරම කිසිත් කියා ගත නොහැකිව වචන රහිතව සිටි අමාලිගෙන් ගුණපාල නැවතත් යමක් ඇසීය "මොකද මේ බය වෙලා පැටික්කියෙ, මම ඇහුවෙ ජංගි දාලද ඉන්නෙ කියලා විතරයි, දාලා නම් දාලා කියපන් නැත්තම් නෑ කියපන්" ගුණපාල තරමක් දර දඬු ලෙස ඇසීය, ඇසීය,
"මොනවද අංකල් මේ අහන්නෙ හිතුවෙ නෑ අංකලුත් එහෙමයි කියල, මට දැනුයි තේරෙන්නෙ, ලැජ්ජ නැද්ද තමන්ගෙ දුව වගේ කෙනෙක්ගෙන් මෙහෙම දෙයක් අහන්න" අමාලි තරමක් කේන්තියට පත්ව කීය.
"උඹ දැක්කම කොහොමද කෙල්ලෙ එහෙම නොඅහා ඉන්නෙ, උඹ ඒ තරම් ලස්සනයි පැටික්කියේ විකෘති සිනාවක් පෑ පෑගුණපාල පැවසීය.
"ඔයා දැන්ම මෙතනින් යන්න නැත්තම් මම කෑ ගහනවා හරිද අමාලි තර්ජනාත්මකව කීය, " මම ආසයි උඹ බ කෑ ගහනවට කෙල්ලෙ...... මම කොහොමත් ආවේ උඹව කෑ ගස්සවන්න තමයි, අනික කොහොමත් උඹේ මාමණ්ඩියත් මේකට හවුල්නේ, උඹට දැන් වෙන කරන දෙයක් නෑ මට පුක දෙනවා ඇරෙන්න " ගුණපාල නැවතත් ඉතා අශිෂ්ට අයුරින් පැවසීය,
අනෙක් දොරින් මුලුතැන්ගෙට ඇතුල්වුනු ධර්මදාස " පන්නෙ කෙල්ලෙ ගුණේ උඹට හුකන්න ගොඩක් කල් ඉඳන් ආශාවෙන් ඉන්නෙ අපි එයාගේ ආශාවත් ඉටුකරමු නේද" යැයි පැවසූයේ ගොදුරක් ගිල දැමීමට සැරසෙන කොටියෙකු මෙනි. එක් පසකින් වෘකයෙකුටද අනෙක් පසින් කොටියෙකුටද මැදි වූ මේ මුව පැටික්කිය දැන් කුමක් නම් කරන්නද?
නැවත හමුවෙමු !
ලස්සන කමෙන්ට් එකකුත් දාගෙන යන්න
Comments
Post a Comment